Służebność osobista jest jednym z rodzajów służebności, czyli prawa do korzystania z cudzej nieruchomości. W przeciwieństwie do służebności gruntowej, służebność osobista jest związana z konkretną osobą, a nie z konkretną nieruchomością.
Służebność osobista może występować w dwóch formach: służebność dożywotnia i służebność czasowa. Służebność dożywotnia przysługuje danej osobie do końca jej życia, natomiast służebność czasowa jest ograniczona czasowo, na przykład na określony czas lub do określonego zdarzenia.
Oznacza to, że osoba mająca służebność osobistą nie może przenieść prawa do korzystania z nieruchomości na inną osobę. Jest to związane z konkretnymi potrzebami lub relacjami tej konkretnej osoby z właścicielem nieruchomości.
Służebność osobista może wynikać zarówno z umowy, jak i z ustawy. W obu przypadkach konieczne jest oznaczenie osoby, której przysługuje służebność, oraz celu, dla którego została ustanowiona.
Służebność osobista jest więc szczególnym rodzajem prawa majątkowego, które ma na celu zabezpieczenie konkretnych potrzeb lub relacji danej osoby związanych z korzystaniem z nieruchomości. Jej istota polega na tym, że nie może być przeniesiona na inną osobę niż ta, dla której została ustanowiona.
Dodaj komentarz